Scootmobieltocht 24 juli 2018

Natuurlijk was het startpunt weer de OZO, dat is inmiddels traditie. Het was warm, misschien wel te warm. Maar ja, afzeggen kon niet dus gingen we toch op pad. Door een fan werden we voorzien van lekkere zelfgemaakte muffins/brouwnies bij de koffie.
Voor Henk moest nog een scoot gebracht worden, dus moesten we helaas wachten totdat Medipoint deze kwam brengen. In groepjes van 4 scoots gingen we vervolgens van start.

Natuurlijk had niet iedereen de routebeschrijving goed gelezen, dus ging een groepje al op de eerste regel van de routebeschrijving de fout in…… maar die kwamen we later weer tegen hoor. Ook later in de route gingen er weer 2 groepjes de fout in.

Tijdens de rustpauze onderweg kreeg iedereen een verkeerstest voor z’n neus. Onder het genot van een mini krentenbol van het Kraayenest en een pakje sap van de Emte mocht/moest iedereen het theoretisch “verkeersexamen” voor scootmobielrijders invullen. Van de 17 te behalen punten bleek 13 de hoogste score te zijn en deze werd slechts door 1 persoon behaald. Er is dus nog veel onbekend bij de scootrijders. 

Waar de lunchlocatie zou zijn was voor iedereen een verrassing, alleen door het goed lezen en rijden van de route kwam je daar terecht.
We kwamen dus uit bij de Oase!! Dit buurthuis voldoet sinds kort aan alle eisen welke nodig zijn voor de toegankelijkheid voor iedereen, dus ook voor mensen met (mobiliteit)beperkingen. Onze gastspreker, Sjef Daverveld, was in de boeken en archieven gedoken om de ontstaansgeschiedenis en herkomst van de naam “de Oase” terug te vinden en kon ons daarover uitgebreid vertellen. Helaas liet de beamer ons in de steek zodat hij de meegebrachte foto’s/illustraties niet zo mooi kon presenteren als gepland maar zijn verhaal was er niet minder om. Op de “galgenberg” hebben we genoten van de belegde broodjes, broodjes kroket en krentenbollen. We kwamen niets te kort.

Er werd even gebruik gemaakt van de mogelijkheid Eef Evers, de beheerder, te bedanken voor de gastvrijheid en hem de toegankelijkheidssticker te laten plakken waardoor het voor alle gasten van de Oase te zien is hoe goed toegankelijk het hier is.In tegenstelling tot de vorige jaren werd besloten de rest van de tocht niet meer in kleine groepjes te rijden. Het was te warm voor een goede concentratie. Uiteindelijk reden we in 2 grote groepen, wel zoveel mogelijk volgens de beschrijving, terug naar de OZO.

Hier sloten we af met een verfrissing en hebben we de verkeersvragen nog even de revue laten passeren. Corrie Albers was de gelukkige winnaar van de “hoofdprijs”, zij had bij de verkeerstest de hoogste score en de vragen van de tocht allemaal goed beantwoord.

Was het warme weer er dit jaar de oorzaak van dat sommige deelnemers de tocht dit jaar net iets minder leuk vonden dan vorige jaren?? Toch hebben alle deelnemers aangegeven dat het een zeer geslaagde dag was.